1- فرانسیس هامبرستون مکنزی Francis Humberstone Mackenzie

فرانسیس به سال 1754 میلادی در اسکاتلند به دنیا آمد و ناشنوایی اش از نوع مادر زادی بود.او برای تحصیل به یک مدرسه شفاهی واقع در شهر ادینبورگ Edinburgh رفت که هر گونه استفاده از زبان اشاره در آن ممنوع بود.

فرانسیس با اینکه موفق به یادگیری مقداری از تکلّم شده بود ، همیشه از اشارات و هجی دستی برای برقراری ارتباط با اطرافیان استفاده می کرد و در صدد آموزش هجی دستی به آشنایان بر می آمد تا آنها بتوانند برای گفتگو با او از این روش استفاده کنند.
داستان معروفی از فرانسیس مکنزی در کتابهای معتبر تاریخی انگلستان نقل شده است:
"شبی فرانسیس را به مهمانی بزرگی در منزل لرد ملویل دعوت می کنند. در آنجا ، دو مهمان با گمان اینکه طرف مقابلش ناشنواست ، شروع به هجی دستی برای گفتگو با یکدیگر می کنند.

جک به سال 1922 میلادی در انگلستان به دنیا آمد. او از بدو تولد شنوا بود و در سن چهارده سالگی مدرسه را برای کار در کارخانه فلز ترک کرد و در سن بیست و دو سالگی به عضویت کمیته دبیرخانه اتحادیه ملی کارگران امور شیمایی درآمد و همچنین عضو شورای شهر که خدمات مشاوره ای به شهردار ارائه می دهد ، بوده است.

ظاهرا جک هیچ برنامه ای برای ورود به صحنه سیاست نداشت اما فعالیتهای زیاد در جنبش کارگری ، او را به طرف سیاست کشاند.

جک در پارلمان ، برای احقاق حقوق کارگران ، معلولان ، جوانان ناشنوا و افراد نابینا- ناشنوا ( دو معلولیتی ) بسیار تلاش کرده است.
سرانجام جک آشلی در سال 1992 میلادی با کمک عمل جراحی کاشت حلزون ، دوباره توانایی شنیدن را بدست آورد که برایش مثل یک معجزه بود. در نتیجه ، به همراه همسرش همیشه از فعالیتهای مرکز تحقیقات پزشکی در شاخه گوش حمایت به عمل می آورد تا از این راه ، به سایر ناشنوایان نیازمند فایده برساند.

3- گری ملکوفسکی Gary Malkowski

گری به سال 1958 میلادی در کانادا به طور ناشنوای مادر زادی به دنیا آمد و شغلهایی همچون کارگر مزرعه ، دربان و سرایدار داشت. او به خاطر علاقه به ناشنوایان و خدمت به آنان ، به دنبال شغل مدرس زبان اشاره ناشنوایان رفت و سپس به صورت مشاوره خانوادگی ناشنوایان فعالیت کرد و در نهایت ، به مقام مشاور عالی توانبخشی ناشنوایان منصوب شد.

سرانجام گری در سن سی و دو سالگی در مبارزه انتخاباتی منطقه یورک شرقی از شهر تورنتو پیروز شده و در سال 1990 میلادی موفق به راه یابی به پارلمان ایالتی اونتاریو گردیده است.

او بانی تاسیس مدرسه فرانسه زبان ناشنوایان در ایالت اونتاریو بود و همچنین در راه اندازی دوره تدریس زبان اشاره آمریکایی و زبان اشاره کبکی به شاگردان ناشنوا و نیمه شنوا ( سخت شنوا ) نقش موثری داشت.
سرانجام گری ملکوفسکی در سال 1995 میلادی بعد از پنج سال مداوم حضور در پارلمان ، به محل شغل سابق اش یعنی شعبه سازمان دولتی ناشنوایی کانادا در تورنتو برگشت که خدمات ویژه به افراد ناشنوا ارائه می دهد.
گری ملکوفسکی در راه اندازی تجمع اعتراضات ناشنوایان کانادا در اردیبهشت سال 2007 میلادی نسبت به ترویج سیستم آموزشی تلفیقی که موجب تضعیف زبان اشاره ناشنوایان می شود ، در شهرهای کانادا همچون تورنتو و اوتاوا و حتی پایتخت آمریکا
(روبروی درب سفارت کانادا ) که مسئولیت آن بر عهده دوست ناشنوای ایرانی اش "عباس بهمنش" بود ، نقش غیر قابل انکاری داشت.

4- آلکس ندیزی Alex Ndeezi

آلکس که در ابتدا رئیس انجمن ملی ناشنوایان اوگاندا بود ، برای پیشبرد احقاق حقوق ناشنوایان که جزو محروم ترین قشرهای قاره آفریقا محسوب می شوند ؛ تصمیم حضور در صحنه سیاست را گرفت. او با پیروزی در یک مبارزه سخت انتخاباتی به سال 1996 میلادی ، به عنوان اولین ناشنوای قاره آفریقا شناخته شد که به پارلمان اوگاندا راه یافت.

داشتن سوابق و تجربیات مهم شغلی به همراه تحصیلات آکادمیکی به آلکس کمک کرد که بر رقبای سیاسی پیروز شود.

5- ویلما نیوهایودت - دراچن Wilma Newhoudt - Druchen

ویلما در سن سه سالگی به علت ابتلا به بیماری منژیت ناشنوا شد. او در سال 1994 میلادی از دانشگاه گالادت آمریکا فارغ التحصیل شد و به کشورش آفریقای جنوبی برگشت.
ویلما به عنوان اولین زن ناشنوا در جهان شناخته شده که موفق به راه یابی به پارلمان گردیده است.
او در تمام زمینه های مرتبط با ناشنوایان از جمله مدیر ایالتی فدراسیون ناشنوایان فعالانه کار کرده و قبل از پیروزی در مبارزات انتخاباتی ژوئن 1999 میلادی ، مدیر ایالتی جامعه افراد معلول شده کشور آفریقای جنوبی بود و در راه اندازی دوره تربیت مدیریت و سخنرانی برای شاگردان ناشنوای مدارس ناشنوایان جهت آشنایی با حقوق خودشان تلاش زیادی کرد.
وقتی که ویلما به عنوان نماینده پارلمان انتخاب شد ، از حق داشتن رابط زبان اشاره محروم بوده است. در نتیجه ، او در صدد احقاق چنین حقی برآمده و در راه تهیه یک اعلامیه رسمی ویژه حقوق افراد معلول آفریقای جنوبی برای تصویب در پارلمان تلاش کرده است.
ویلما امیدوار است که در آینده نزدیک ، ناشنوایان بتوانند برای ایجاد تغییرات به منظور ساختن دنیای بهتر شان فعالیت کنند. او معتقد است که ایجاد روابط نزدیک با یک حزب سیاسی موجب تقویت جنبش آگاهی مردمان نسبت به نیازهای ناشنوایان می شود و گام هایی برای احقاق حقوق قشر ناشنوایان برداشته خواهد شد.
سرانجام ویلما در پانزدهمین دوره کنگره جهانی فدراسیون ناشنوایان که در ماه تیر 2007 میلادی در شهر مادرید اسپانیا برگزار شد ؛ با به دست آوردن رای لازم به عضویت هئیت رئیسه فدراسیون جهانی ناشنوایان در آمد و همچنین کشور آفریقای جنوبی در سایه تلاش بی مانندش ، به افتخار میزبانی شانزدهمین دوره کنگره جهانی فدراسیون ناشنوایان انتخاب شد که در چهار سال بعد ، یعنی سال 2011 میلادی برگزار خواهد شد.

ناشنوایان ایران :

بهزاد اشتری که ناشنوا و دبیر هنرستان ناشنوایان سید جمال الدین اسد آبادی واقع در یوسف آباد می باشد ؛ برای شرکت در انتخابات سومین دوره شورای شهر تهران سال 1385 ثبت نام کرد و حمایت از تشکل های غیر دولتی (NGO) از جمله کانون ناشنوایان ایران را جزو اولویت های کاری خود اعلام نمود. با این حال ، موفق نشد به پیروزی در چنین انتخابات دست یابد.
به نظر می آید که ناشنوایان در ایران برای حضور در صحنه سیاست با مشکلات زیادی روبرو هستند.